07 Νοεμβρίου 2014

Πιροσκί (της γιαγιάς Κεράσας(!))

Τα πιροσκί είναι ένα ρώσικο παραδοσιακό έδεσμα. Μοιάζουν με τους τούρκικους τζεσλεμέδες, αλλά γίνεται με πολύ περισσότερη ζύμη. Μοιάζουν με τυροπιτάκια αλλά ψήνεται στο τηγάνι. Εγώ τα έμαθα μετά το 1990 όταν ήρθαν στην Ελλάδα πολλοί απ' τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Δεν τα είχα εκτιμήσει και τόσο, ίσως γιατί δεν πέτυχα σε κάτι καλό. Μέχρι πριν δυο χρόνια που ήμουνα (για άλλη μια φορά) σε σχολείο στο Μενίδι. Το σχολείο ήταν δίπλα στη ρώσικη εκκλησία κι εκεί δίπλα είναι ένα μαγαζάκι καφενείο που πουλάει και πιροσκί. Όταν πρωτοδοκίμασα μ' άρεσαν εξαιρετικά κι έτσι, όταν καμιά φορά βρίσκομαι κατά Μενίδι δεν χάνω την ευκαιρία να περάσω να δω αν η ποιότητα μένει σταθερή :)

Έτσι λοιπόν και την περασμένη βδομάδα. Είχα πάει να παραλάβω την τελευταία παρτίδα με βιβλία για το σχολείο. Και μου ζήτησε η Ειρήνη να περάσω να πάρω και κάνα πιροσκί. Και της κείνης ρήμασι πειθόμενος πέρασα. Και πήρα και μερικά για το (φετινό) σχολείο μου. Που άρεσαν σε όλους. Κι η Γεωργία προσφέρθηκε να με προμηθεύσει με τη δική της συνταγή. Που την είχε απ' την γιαγιά Κεράσα όπως μου είπε. Που η γιαγιά ήταν ποντία κι ήξερε κι από πιροσκί. Και μου 'κανε εντύπωση που η γιαγιά είχε στη συνταγή ξερή μαγιά. Αλλά η Γιωργία με αποστόμωσε: Οι πόντιες μικροπαντρεύονται!!! Πάντως, για όποιον θέλει να βάλει φρέσκια, η αντιστοιχία είναι περίπου 1 φακελάκι ξερή - 15 γρ. φρέσκια (άρα εδώ θέλει 30). Η προτεινόμενη γέμιση είναι η παραδοσιακή ρώσικη, με πατάτα (οι πατάτες αφθονούν στη Ρωσία εξού κι το οινοπνευματώδες από πατάτα, η βότκα).
Αλλά πολλά έβαλα δικά μου. Ας δούμε και τη συνταγή της γιαγιάς Κεράσας και τα υπόλοιπα στο τέλος.

Υλικά

για τη ζύμη

2 φακελάκια μαγιά ξερή
1 κ. αλεύρι μαλακό (και ίσως λίγο περισσότερο)
1 κουταλάκι αλάτι
1 κουταλάκι ζάχαρη
1 ποτηράκι ελαιόλαδο
2 νεροπότηρα νερό χλιαρό

για τη γέμιση

5 μεγάλες πατάτες
1 κρεμμύδι μεγάλο
1 φλιτζανάκι λάδι
λίγο άνηθο
αλάτι - πιπέρι

μπόλικο λάδι για τηγάνισμα (κάτι σε φριτέζα θα ήταν καλύτερο)

Εκτέλεση

​Ρίχνο​υμε το χλιαρό νερό και την μαγιά, το αλάτι, τη ζάχαρη, τέλος το αλεύρι και ανακατεύουμε καλά... Θα κολλάει στην αρχή.... Ρίχνουμε σιγά σιγά το λάδι. Θα είναι έτοιμη μόνο αν δεν κολλάει στο χέρι. Ζυμώνουμε και πρέπει να τη νιώθουμε μαλακή και αφράτη. Σταυρώνουμε και τη σκεπάζουμε με μεμβράνη και κουβέρτα για μία ώρα να είναι ζεστά.

ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ

Με πατάτα: Βράζουμε τις πατάτες και σε άλλη κατσαρόλα τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με το ελαιόλαδο. Πλένουμε έξι κλωνάρια άνηθο και τα ψιλοκόβουμε. Αφού κοκκινίσει το κρεμύδι έχουμε εμείς σουρώσει τις πατάτες πριν και με το πιρούνι τις λιώνουμε και ρίχνουμε το κρεμμύδι τσιγαρισμένο μέσα στην πατάτα και το ψιλοκομμένο άνηθο, Ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι μαύρο, ανακατεύουμε καλά, δοκιμάζουμε αν θέλει αλάτι

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΩΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ ΤΟ ΖΥΜΑΡΙ

Παίρνουμε λίγο ζυμάρι και προσθέτουμε τη γέμιση που θέλουμε. Έχουμε λαδώσει ένα μεγάλο ταψί και τοποθετούμε τα πιροσκί ένα ένα μέσα με τη ραφή προς τα κάτω. Αφού τελειώσουμε και τα φτιάξουμε όλα τότε μόνο θα τα ρίψουμε στο τηγάνι με μπόλικο λάδι περίπου ως τη μέση του τηγανιού, να ζεσταθεί καλά καλά το λάδι. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, τα ρίχνουμε ένα ένα προσοχή να μην καούμε τα πιροσκί στο τηγάνι το βαθύ και μόλις τα δούμε να παίρνουν χρώμα τα γυρίζουμε από την άλλη με κουτάλι ή πιρούνι, εμένα με βολεύει με κουτάλι, γιατί το πιρούνι τρυπάει και λερώνει το λάδι.

Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε χαρτί κουζίνας και μόλις έχουν κοκκινίσει και από τις δύο πλευρές και έχουν φουσκώσει ένα ένα τα βγάζουμε με προσοχή.

Παρατηρήσεις

Τη συνταγή τη δίνω όπως την πήρα. Μόνο κάτι κεφαλαία άλλαξα σε μικρά και ξεχώρισα τα υλικά για τη γέμιση. Α! πρόσθεσα και το λάδι για το τηγάνισμα (για τη νοικοκυρά αυτό ήταν αυτονόητο). Επειδή δεν δίνει πλήρη περιγραφή, να σημειώσω πως παίρνω ένα κομμάτι ζύμη, την απλώνω στο χέρι μου και στρώνω μέσα τη γέμιση (που τελικά δίνει μόνο με πατάτα αλλά μπορεί να γίνει και με τυρί ή με κιμά ή λουκάνικο ή λαχανικά ή ό,τι μας έρθει). Δεν την ανοίγω στο τραπέζι, δεν είναι φύλλο κι έτσι δεν πρέπει να ζουλιχτεί. Μετά τυλίγω τη ζύμη γύρω απ' τη γέμιση και γίνεται σαν μια μεγάλη τυρόπιτα, αλλά χωρίς χείλια, δηλ. χωρίς να έχουμε πατήσει το ζυμάρι για να κολλήσει μεταξύ του. Το πιροσκί είναι κάπως κυλινδρικό. Αλλά πρέπει να κλείσει καλά για να μην αδειάσει το πιροσκί όταν τηγανίζεται (για τον ίδιο λόγο δεν πρέπει να έχει τρύπα το ζυμάρι).

Επίσης τα υλικά για τη ζύμη πρέπει να πέσουν έτσι που να δέσουν όλα μαζί. Ανάλογα το αλεύρι είναι και η ποσότητα που θα χρειαστεί. Εμένα δεν μου χρειάστηκε καθόλου παραπάνω, ίσως μάλιστα ήταν και μπόλικο. Επίσης, για ευκολία, η ζύμη μπορεί να γίνει στον αρτοπαρασκευαστή που αναλαμβάνει τόσο το ζύμωμα όσο και το φούσκωμα στο σχετικό πρόγραμμα (το 7 στον δικό μου). Γλυτώνεις τα χεράκια σου (ε, όσο και να ήταν νέα και προχώ, αυτό δεν το έβαλε στο νου της η γιαγιά Κεράσα - αλλά βασικά ούτε κι εγώ, αφού τη ζύμωσα, μετά το σκέφτηκα κι είπα να το προσθέσω :) ).
Έκανα τη μισή δόση και μου βγήκαν πάνω από 15 πιροσκί. Αρκετά θα έλεγα. Δοκίμασα να κάνω και μερικά στο φούρνο, αλλά δεν λένε. Το πιροσκί γίνεται στο τηγάνι. Αν δεν θες τηγανητό, μην το κάνεις καθόλου. Επίσης, έφτιαξα κάποια με τυρί: πήρα φέτα, την έτριψα στον τρίφτη απ' το χοντρό, πρόσθεσα και λίγο πιπέρι κι έτοιμο το "μείγμα" μου. Αυτά θέλαν μεγαλύτερη προσοχή. Η πατάτα δεν μου έφυγε από κανένα. Το τυρί δραπέτευσε από τα μισά!

3 σχόλια:

  1. Δεν το ήξερα ότι το αλκοόλ στη βότκα προέρχεται από την πατάτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο καθένας έφτιαχνε αλκοόλ αποστάζοντας τις πρώτες ύλες που είχε. Μην κοιτάς τώρα με την παγκοσμιοποίηση...

      Διαγραφή
  2. Έκανα σήμερα την συνταγή σας υπεροχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.