Αστακομακαρονάδα

Η αστακομακαρονάδα έγινε της μόδας τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά πάντα ήταν φαγητό για τους έχοντες αφού ο αστακός δεν είναι απ' τα φτηνά εδέσματα, χώρια που αν θέλουν να φάνε κάμποσοι δεν φτάνει ο ένας. Κι επειδή ο αστακός δεν έχει αίμα είναι και νηστίσιμος άρα συνδυάζει όλες σε επίσημα γεύματα προς μητροπολίτες και λοιπούς αξιωματούχους της εκκλησίας. Μέχρι την παραμονή της πρωτοχρονιάς που βρέθηκα σε σπίτι που είχε αστακομακαρονάδα για το ρεβεγιόν (άλα της). Κι είδα κι έμαθα κι εγώ πώς γίνεται κι είπα να την παρουσιάσω κι εδώ.

Υλικά

1 - 2 αστακοί ή 4 κατεψυγμένες ουρές αστακού
1/2 φλιτζάνι λάδι
2 κρεμμύδια
3 σκελίδες σκόρδο
1 1/2 - 2 κουτιά κονκασέ
1 ποτηράκι κρασί
αλάτι, πιπέρι,
1 κουταλάκι ζάχαρη μαύρη
λίγο μαϊντανό
κανέλα
400 γρ. λαζάνι (στενό - λιγκουίνι) ή μακαρόνια Νο 6

Εκτέλεση

Τσιγαρίζω το κρεμμύδι και το σκόρδο. Σβήνω με το κρασί, προσθέτω τη ντομάτα και τα υπόλοιπα κι αφήνω τη σάλτσα να βράσει.
Βράζω νερό (υπολογίζω ίσα να σκεπάζει τους αστακούς αν είναι κατεψυγμένοι, μπόλικο αν είναι φρέσκος - ζωντανός οπωσδήποτε) και βουτάω μέσα τους αστακούς και τους αφήνω να βράσουν για 6'. Επειδή ο αστακός ανεβαίνει στην επιφάνεια, βάζω ένα πιατάκι από πάνω να τον κρατάει μέσα.
Βγάζω τους αστακούς και τους αφήνω να κρυώσουν. Τους ανοίγω και βγάζω το φαΐ που το κόβω σε κομματάκια. Κρατάω το κέλυφος αν θέλω για να γίνει το πιάτο πιο εντυπωσιακό.
Βράζω νερό και συμπληρώνω στο νερό που έχουν βράσει οι αστακοί και βράζω εκεί τα ζυμαρικά να πάρουν τη γεύση του αστακού.
Τα ανακατεύω με τη σάλτσα και τα σερβίρω!

Μυστικό

Ο αστακός, αν είναι φρέσκος (ή και κατεψυγμένος αλλά ολόκληρος) έχει ένα αντεράκι που έχει στη ράχη και που αν μείνει μυρίζει ο αστακός και αποτυχαίνει η αστακομακαρονάδα. Γι' αυτό πρέπει να βγει: όταν ζεματιστεί ο αστακός, κόβω προσεχτικά το κέλυφος στη μέση, το ανοίγω και το τραβώ να φύγει.