Όταν προσπαθούσαμε να δούμε ποιες μέρες να προγραμματίσουμε την εκδρομή η Ειρήνη ήταν κατηγορηματική. Τουλάχιστον από Μ. Παρασκευή αφού η περιφορά του επιταφίου έχει κι αυτή μια ιδιαιτερότητα. Και όντως. Εκτός απ' τη συνάντηση των Επιταφίων που γίνεται με την περιφορά και που συνηθίζεται στα περισσότερα μέρη που έχουν πάνω από μια εκκλησίες (ακόμα και στο χωριό μου που έχει μία γινόταν έν' αντάμωμα με τον επιτάφιο του διπλανού χωριού) το ιδιαίτερο ήταν πως οι δρόμοι όλοι ήταν στολισμένοι με φαναράκια.
Φαναράκια φτιαγμένα από φλούδα πορτοκαλιού. Που τα κόβουν στη μέση και αφού βγάλουν την ψίχα κολπατζίδικα ώστε να μην χαλάσει η φλούδα ανοίγουν στο πάνω μέρος τέσσερις τρυπούλες και μέσα βάζουν ρεσό που αναλαμβάνουν και τ' ανάβουν τα πιτσιρίκια του χωριού την ώρα που σουρουπώνει. Παλιότερα λέει, βάζανε λάδι κι ήταν σαν καντηλάκια αλλά τώρα έχουν εκσυγχρονιστεί με τα ρεσό. Το θέμα είναι πως τα τόσα φωτάκια δίνουν μια ιδιαίτερη νότα στη βραδιά. Και σκέφτομαι πως τις εποχές που ο φωτισμός στους δρόμους ήταν ανύπαρκτος, κάτι τέτοιο θα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό. Όπως εντυπωσιακό για μένα ήταν πως την επόμενη μέρα δεν υπήρχε κανένα ίχνος από τα χιλιάδες αυτά φαναράκια, Είχαν μαζευτεί όλα.
Βέβαια, ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το έθιμο που θέλει ν' αμολάνε αερόστατα - φαναράκια το βράδυ της Ανάστασης. Γεμίζει ο ουρανός από τέτοια αστεράκια. Η αλήθεια είναι πως δεν περιμένουν να πάει ακριβώς 12 και να πει ο παπάς το Χριστός Ανέστη για να ξεκινήσουν να ανεβάζουν φαναράκια στον ουρανό. Ήδη από τ' απογεματάκι αρχίζουν και δοκιμάζουν την αποτελεσματικότητα αυτών που έχουν φτιάξει και δίνουν μια πρόγευση στους ντόπιους και τους επισκέπτες για το τι θα ακολουθήσει. Κι όσο περνάει η ώρα, όλο και πυκνώνει η επίδειξη.
Όμως ο μεγάλος χαμός γίνεται τα μεσάνυχτα. Βέβαια, η εμπειρία μου λέει πως επειδή υπάρχει κι ένας ανταγωνισμός στο ποια γειτονιά, ποια εκκλησία θα είναι πρώτη, ο ουρανός αρχίζει και φωτίζεται γύρω εκεί στις δώδεκα παρά δέκα, δώδεκα παρά πέντε. Εκείνη την ώρα τα φαναράκια που έχουν φτιαχτεί τον προηγούμενο καιρό (ή έχουν αγοραστεί) παίρνουν φωτιά το ένα μετά το άλλο κι έτσι τ' αστέρια στον ουρανό πληθαίνουν.
Να σημειώσω πως όπως με πληροφόρησαν φίλοι απ' το ΦΒ (=φέις μπουκ ή ΦατσοΒιβλίο :) ) το συγκεκριμένο έθιμο έχει αρχίσει να μεταφέρεται και σε άλλα μέρη και άλλες μέρες. Π.χ. στη Μυτιλήνη ανέβασαν φαναράκια τη Μ. Παρασκευή ενώ στο Τολό και αλλού τις Απόκριες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.