Τουρκία: Νυχτερινή αγορά

Είχαμε πάει βόλτα στο Βόσπορο και το καραβάκι μας άφησε δίπλα στη γέφυρα του Γαλατά. Περασμένα μεσάνυχτα. Και πέφτουμε σε μια μεγάλη υπαίθρια αγορά που είχε στηθεί στο κορδόνι. Φαγητά, ρούχα, παπούτσια, τσάντες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Κόσμος και ντουνιάς να σουλατσάρει και να ψωνίζει για να φάει, ε και να ρίχνει και καμιά ματιά στα εμπορεύματα και όλο και κάποιος να αγοράζει (αλλιώς βέβαια, δεν θα στηνόταν και το παζάρι).

Λαχματζούν

Το λαχματζούν (ή λεχματζούν) το πρωτοδοκίμασα πριν πολλά πολλά χρόνια στον Πειραιά. Ήταν δυο μαγαζιά στο Πασαλιμάνι που πούλαγαν αυτή τη λιχουδιά (φαίνεται στις φωτογραφίες του γκούγκλη. Δεκέμβρης 2017 που πέρασα και κοίταξα, τα βρήκα και τα δυο στην ίδια θέση). Τα βλέπαμε όποτε κάναμε τη βόλτα μας από κει (και την κάναμε τακτικά) και κάποτε πήραμε την απόφαση να τη δοκιμάσουμε. Αλλά από τότε πέρασαν χρόνια και ξαναβρήκαμε λαχματζούν στη Γερμανία. Αραβικής καταγωγής το λαχματζούν, συνήθως τα τούρκικα κεμπαπτζίδικα είχαν κι απ' αυτό, αν και λίγες φορές πήρα, απ' τον κιμά (που είναι η γέμιση) προτιμούσα τον γύρο. Μέχρι πρόσφατα που έβαλε τη συνταγή η Ελένη.

Η Κωνσταντινούπολη του Αρά Γκιουλέρ

Για τον Αρά Γκιουλέρ είχα ακούσει από την Μάγια Τσόκλη, σε ένα οδοιπορικό στην Πόλη που είχε. Πρόσφατα μου έστειλαν ένα λίνκι με κάμποσες φωτογραφίες του μαζεμένες και μιας και γράφω για την πόλη τώρα τελευταία, είπα να το παρουσιάσω κι από δω (στο τέλος έχει και πληροφορίες για τον ίδιον).

Παρκάρισμα ποδηλάτου

Πού ήταν αυτό; Σε συρμό του μετρό της Αθήνας. Γενικά, υπάρχουν δυσκολίες για τα ποδήλατα στο μετρό (καλά, για τα λεωφορεία δεν το συζητώ). Και κάποιος σκέφτηκε να τις μεγαλώσει: πάρκαρε το ποδήλατό του σ' ένα βαγόνι. Το έβαλε, το κλείδωσε κι έφυγε. Τώρα, πώς θα βρει τον συγκεκριμένο συρμό ξανά, δεν ξέρω.

Νίκος Ρωμανός

Τέτοιες μέρες πριν 6 χρόνια δυο νεαρά παιδιά, ηλικίας 14 - 15 χρονών έκαναν τη βόλτα τους στα Εξάρχεια. Σίγουρα περίεργο να κυκλοφορούν δυο παιδιά αυτής της ηλικίας μόνα τους και μάλιστα σε μια περιοχή που έχει κακό όνομα. Απ' την άλλη, ακριβώς αυτό το όνομα θα μπορούσε από μόνο του να λειτουργήσει σαν μαγνήτης για να τους φύγει η περιέργεια τι το ιδιαίτερο υπάρχει εκεί. Πηγαίνοντας προς τα κει βρήκαν στο δρόμο τους κακό μπελά. Απέναντί τους ένα υπηρεσιακό πιστόλι που εκπυρσοκρότησε. Η σφαίρα βρήκε τον έναν. Αλέξης Γρηγορόπουλος το όνομα. Νεκρός. Η σφαίρα βρήκε καίριο στόχο. Την καρδιά. Ο άλλος επέζησε. Νίκος Ρωμανός το όνομα.

Ελληνική γλώσσα

Πρέπει να φτάσετε νωρίτερα απ' την ώρα που προγραμματίζετε να φτάσετε! Πώς γίνεται αυτό; Δεν μπορώ να το φανταστώ. Και το χειρότερο είναι πως η συγκεκριμένη ανακοίνωση βρίσκεται στην πύλη των δικαστηρίων της Αθήνας, στην Ευελπίδων. Και καλά, αυτός που το έγραψε, "μπαμπά του γλώσσα, δεν μιλάει"; Και περνάνε από κει δικηγόροι, δικαστικοί κλπ που (υποτίθεται) χειρίζονται τη γλώσσα καλά. Δεν βρέθηκε κανένας να το βάλει σε απλά και στρωτά ελληνικά; Αλλά έτσι είναι, όταν προσπαθεί κάποιος να γράψει στην νεοκαθαρεύουσα που δεν την ξέρει, ε, τουλάχιστον ας ρωτήσει πρώτα. Αλλά γιατί όχι πιο απλά: "Παρακαλούμε όταν προγραμματίζεται το χρόνο σας, να παίρνετε υπόψη σας πως μπορεί να καθυστερήσετε στην είσοδο λόγω των ελέγχων που υπάρχουν". Απ' την άλλη, ακόμα κι αυτό, έχει νόημα να υπάρχει εκεί; Όταν φτάσεις εκεί, η συγκεκριμένη ανακοίνωση τι μπορεί να σε ωφελήσει; Θα εξυπηρετούσε αν υπήρχε σε κάποιο σάιτ ή αν την έδινε ο δικηγόρος προς τον πελάτη του κλπ. Αλλά όταν φτάσεις εκεί; Για την επόμενη φορά; Γιατί, είν' ανάγκη να υπάρξει και επόμενη;

Ομίχλη

Πριν από μερικές μέρες είχα βάλει την πρώτη φωτογραφία. Αρκετά κλειστό το κάδρο, λίγα αφήνει να φαίνονται από γύρω, αλλά αυτό ήταν από επιλογή. Στη δεύτερη φωτογραφία πάλι λίγα φαίνονται από τα γύρω αλλά αυτή τη φορά όχι από δική μου επιλογή. Από την ομίχλη που είχε το πρωί! (Κι είναι φανερό το πέρασμα του χρόνου: τα φύλλα έχουν αραιώσει κατά πολύ).

Τουρκία: Κατανάλωση αλκοόλ

Ή μάλλον θα έπρεπε να γράψω "Μη κατανάλωση αλκοόλ". Γιατί, είσαι στην Τουρκία και θες να καταναλώσεις αλκοολούχο; Όπως έγραφα με άλλη ευκαιρία, είναι δύσκολα τα πράγματα. Και δεν μιλάω για αλκοολούχα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Ακόμα κι αυτή η ταπεινή μπίρα δύσκολα προσφέρεται. Στην Προύσα για παράδειγμα δεν βρήκαμε ν' αγοράσουμε σε κάνα δυο μαγαζάκια που πούλαγαν ό,τι ήθελε εκτός από αλκοόλ. Το ίδιο και στην Πόλη. Ζήταγες μπίρα και σε κοίταζαν με αποτροπιασμό και δήλωναν εμφατικά πως αυτοί δεν πουλάνε αλκοόλ.