Διόρθωση της μυωπίας μου με λέιζερ (συνέχεια)

Συνέχεια στην ιστορία της επέμβασης για τη μυωπία μου. Τα παρακάτω έχουν μπει και στην αρχική δημοσίευση, αλλά αν μείνουν μόνο εκεί, θα ψιλοχαθούν. Αν δεν μπουν, βέβαια, θα πρέπει όποιος διαβάζει την ιστορία να ψάχνει περαδώθε.

Ντουμπρόβνικ 3 - τέλος

Έλεγα στο προηγούμενο πως βγάλαμε φωτογραφίες από ψηλά τσάμπα γιατί ο Νίκος έσκασε τις 110 περίπου κούνες (δηλ. κάπου 16€) και περπάτησε πάνω στα τείχη.

Ντουμπρόβνικ 3

Σηκώνομαι πρωί. 8:05 είμαι στο συνεργείο. Τους αφήνω τ' αυτοκίνητο, μου λένε πως τ' ανταλλακτικό έχει έρθει και πως μέχρι τις 2 - 3 η ώρα θα είναι έτοιμο. Οι υπόλοιποι κοιμούνται. Από τύχη, το συνεργείο είναι πάνω απ' το καινούριο λιμάνι, πολύ κοντά στο σπίτι, λιγότερο από 1000 μέτρα. Άρα δεν είναι τίποτα να γυρίσω με το πόδι. Αλλά πώς θα κινηθούμε την υπόλοιπη μέρα;

Μαρμελάδα φράουλα

Κάτι γευστικό σήμερα. Και της εποχής. Όσο προλαβαίνουμε βέβαια, γιατί οι φράουλες τελειώνουν. Πάμε λοιπόν. Για καιρό με τρωγόταν η Μαρία ν' αγοράσω φράουλες για να φτιάξει μαρμελάδα. Χρόνια είχαμε να φτιάξουμε τέτοια, θαρρώ απ' την εποχή του Τσερνομπίλ :) Άντε να πέσει η τιμή, άντε να είναι ο καιρός τους αλλά ο καιρός πέρναγε και για διάφορους λόγους δεν πήγαινα στη λαϊκή άρα φράουλες δεν έπαιρνα. Μέχρι χτες. Που πήγα, βρήκα όμορφη μυρωδάτη φράουλα (αν και όχι τελείως ώριμη) και σε σχετικά καλή τιμή (2,5€). Ναι, καλά τις πήρα τις φράουλες αλλά συνταγή; Δεν είχα στα κιτάπια μου, μόνο ό,τι θυμόμουνα, χωρίς να είμαι και πολύ σίγουρος. Αλλά ο Γκούγκλης μου έβγαλε διάφορα. Πήρα βασικά αυτήν του Πετρετζίκη (που τόσο εκτιμούν οι Ειρήνες), έριξα μια ματιά για κάνα συμπλήρωμα απ' της Αργυρώς και ιδού τη (βασικά έφτιαξα δυο κιλά :) ). Α! όταν έβαλα μπρος, είπα να ρίξω μια ματιά αν είχε κάτι κι η Ελένη (κι αλίμονο να μην είχε).

Ρολό μαρμελάδας

Είχαμε πάει προχθές στη Γιωργία και μας κέρασε γλυκό. Περίεργο γλυκό, δεν το είχα ξαναδοκιμάσει σ' αυτούς παρόλο που το φτιάχνουνε (λένε) τακτικά. Κι είναι (λέει) εύκολο. Τι πιο φυσικό απ' το να ζητήσω τη συνταγή. Κι αφού είχα τη συνταγή, αμ έπος αμ έργον. Το έφτιαξα χτες. Το όνομα το βγάλαμε επιτόπου, δεν ήξεραν να το ονοματίσουν. Η δοσολογία είναι για ένα ταψί τυπικού οικιακού φούρνου (35Χ45), εκείνης το ταψί είναι λίγο μικρότερο και το είχε φτιάξει με 4 αυγά. Στη δική μου δοκιμή μου φάνηκε πολλή η ζάχαρη, θα το προτιμούσε με κάπως λιγότερη (αντί 1 1/2 στο 1 1/4). Κι όταν το δοκίμασαν τα παιδιά είπαν πως ένα τέτοιο γλυκό (αλλά ετοιματζίδικο) είχε δοκιμάσει η μάνα μου πριν μερικά χρόνια κι είχε ξετρελαθεί. Αν ήταν με αντίστοιχη συνταγή και με τόσα αυγά ζήτω που κάηκε, τινάχτηκε στον αέρα η αντιχολιστερινική δίαιτα :) (Εδώ που τα λέμε, δεν είναι έτσι ακριβώς, αφού εξαρτάται από το πόσο κομμάτι θα φας).

Αποστείρωση στα βάζα

Κάθε φορά που φτιάχνω μια μαρμελάδα ή ένα γλυκό του κουταλιού χρειάζομαι βάζα για αποθήκευση. Συνήθως τα βάζα αυτά είναι ξαναχρησιμοποιημένα, αλλά και καινούρια νάναι είναι βασικό να αποστειρωθούν πριν χρησιμοποιηθούν αν δεν θέλω να μου χαλάσει το περιεχόμενο. Η διαδικασία είναι απλή. Το θέμα είναι να κλείνουν καλά οι γυάλες (άρα εννοείται πως πρέπει να έχουν μεταλλικό καπάκι). Προσοχή για τα χρησιμοποιημένα: τα μεταλλικά καπάκια αφενός μεν παραμορφώνονται εύκολα κι αφετέρου έχουν μέσα ένα πλαστικό κάλυμμα που μένουν κατάλοιπα απ' την προηγούμενη χρήση. Αυτό οδηγεί στο να χαλάει το περιεχόμενο. Θέλει πολύ σχολαστικό πλύσιμο.

Ντουμπρόβνικ 2

Ξεκινάμε τις βόλτες μας στην πόλη. Το Ντουμπρόβνικ, το λιμάνι της χώρας που είναι επίσης γνωστό ως το «μαργαριτάρι της Αδριατικής». Η πόλη έχει υπέροχες παραλίες και παράλληλα είναι μία από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Ευρώπης. Από τον 13ο αιώνα υπήρξε μεγάλη θαλάσσια δύναμη. Αργότερα αν και υπέστη σημαντικές ζημιές, τόσο από ένα σεισμό το 1667 όσο και από την ένοπλη σύρραξη το 1990, η πόλη διατηρεί τις όμορφες εκκλησίες, τα μοναστήρια, τα παλάτια της σε γοτθικό, αναγεννησιακό και μπαρόκ ρυθμό. Από το 1979 κατέχει μία θέση στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO (και αυτή).

Καινούρια φωτογραφική μηχανή

Την ιστορία μου με τις φωτογραφικές μηχανές την έχω γράψει πέρυσι το Μάρτη. Κι είχα σταματήσει στο γεγονός πως είχα αγοράσει μια Φούτζι μετά από πολλές Ολύμπους. Και πως δεν ήμουνα ευχαριστημένος. Παρόλο που πέρασε ένας χρόνος οι απόψεις μου δεν άλλαξαν. Ακόμα δεν είμ' ευχαριστημένος.Οι φωτεινότητά της κι η καθαρότητα του φακού οι κύριες αιτίες καθώς κι η διακριτότητα, ειδικά όταν έκανε ζουμ. Γιατί μπορεί μεν να υποστηρίζει 30Χ οπτικό ζουμ (η προηγούμενη ήταν 28Χ, άρα πολύ κοντά) αλλά στην πράξη όταν έπιανες παν' από 20Χ υπήρχε πρόβλημα, εκτός κι αν είχες τρίποδο.