Αυγά προσωπάκια Κατερίνας

Τις προηγούμενες μέρες είχαμε πάει στη βόρεια Ελλάδα για να συναντηθούμε με συμφοιτητές απ' τα παλιά που είχαν κανονίσει να βρεθούν σε μια ταβέρνα. Στη Θεσσαλονίκη μας φιλοξένησε η Κατερίνα, αν και η ίδια δεν ήταν παρούσα! Αποφασίσαμε να πάμε να τη βρούμε και το επόμενο πρωί μας πρότεινε για πρωινό αυγά - προσωπάκια.

Ξημέρωμα στο Νείλο

 Η εκδρομή στην Αίγυπτο περιλάμβανε και τετραήμερη κρουαζιέρα στο Νείλο. Το τετραήμερη, ήταν βέβαια πολύ σχετικό. Την πρώτη μέρα (Δευτέρα), μπήκαμε στο πλοίο μεσημεράκι κι απλά εγκατασταθήκαμε. Κάναμε βόλτα στο Ασουάν, πήγαμε και μια εκδρομούλα. Τα χαράματα της Τρίτης το πλοίο μας έχει ξεκινήσει κι όλη τη μέρα ταξιδεύει. Σταματάμε σε διάφορα σημεία, κατεβαίνουμε ένα επίπεδο και χαράματα Τετάρτης φτάνουμε στο Λούξορ. Το πλοίο δένει εκεί, επισκέψεις σε ναούς και αρχαιολογικούς χώρους της περιοχής (κι έχει μπόλικους - είναι οι αρχαίες Θήβες) και στις 3 τη νύχτα προς την Πέμπτη (δηλ. την τέταρτη μέρα της κρουαζιέρας) στο λεωφορείο και στο αεροδρόμιο για Κάιρο!

Μαρμελάδα μήλο

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στο σχολείο της Μαρίας, έκαναν το συνηθισμένο ετήσιο μπαζάρ :) Στο μπαζάρ είχε πράγματα που τα είχαν φτιάξει τα μέλη του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων κι η Μαρία είπε ν' αγοράσει κάτι, οπότε πήρε και ένα βαζάκι μαρμελάδα μήλο. Δεν είχα ξαναδοκιμάσει και μ' άρεσε πολύ. Είχαμε κάτι μήλα κι έτσι είπα να τη δοκιμάσω. Έψαξα σε διάφορα σημεία στο ιντερνέτι κι έκανα έναν συνδυασμό (η βασική ιδέα είναι από τις "συνταγές της παρέας" - εγώ έκανα την αναζήτηση και τις υποδείξεις κι η Μαρία την υλοποίηση :) ) και το τελικό αποτέλεσμα (που πολύ μ' άρεσε, αν και θα ήθελα λίγη κανέλα ακόμα) το παρουσιάζω εδώ.

Τα φανάρια της Αιγύπτου

Τα φανάρια; ποια φανάρια; αφού στην Αίγυπτο είναι σπάνιο είδος τα φανάρια των δρόμων. Π.χ. βρήκαμε στην πλατεία Ταχρίρ, την πλατεία που έγινε γνωστή από τα γεγονότα της απαίτησης αλλαγής προέδρου της χώρας και η οποία βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το αρχαιολογικό μουσείο του Καΐρου. Όμως επειδή η πλατεία ήταν κοντά στο ξενοδοχείο που μέναμε είπαμε να πάμε με τα πόδια την πρώτη μας βραδιά εκεί, να πάρουμε μια γεύση της πόλης  (και της χώρας). Για να πάμε μέχρις εκεί έπρεπε να περάσουμε διάφορους δρόμους που κανένας τους δεν είχε φανάρια. Κι όχι δρόμους μικρούς αλλά μεγάλους, με πολλές λουρίδες κυκλοφορίας. Πώς τα καταφέρνουμε;

Πατάτες γεμιστές

Τη συνταγή την εντόπισα από το γνωστό μπλογκ συνταγών της Ελένης. Είχα κρεμμύδια γεμιστά, μανιτάρια γεμιστά, γιατί όχι και πατάτες; Η ιδέα παρόμοια ήταν. Γιατί εντάξει, στα παραδοσιακά γεμιστά, αυτά με το ρύζι (ντομάτες, μελιτζάνες κλπ) η μάνα μου έβαζε και καμιά πατάτα για την κόρη μου που έχει ιδιαιτερότητες στο φαγητό της, αλλά αυτή ουδεμία σχέση. Εξάλλου μιλάμε για σκέτες γεμιστές πατάτες.

Χιούμορ

Τρεις αστείες εικόνες που δημοσιεύτηκαν στο χρονολόγιο φίλων στο φέισμπουκ είπα να βάλω σήμερα. Κι οι τρεις έχουν σχέση με φαγητά. Η πρώτη έχει να κάνει με το πώς παρουσιάζεται γκουρμεδιά ένα απλό πιάτο. Λεκτικά εδώ, στην πράξη αυτό γίνεται με μια σος απλωμένη περαδώθε :)

Χούμους

Το χούμους το πρωτάκουσα πριν από πολλά χρόνια απ' τον πατέρα του φίλου μου του Δημήτρη μαζί με τα φούλια. Είχαν γυρίσει απ' το Σουδάν (απ' το Βάος, το θυμήθηκα επιτέλους, μέρες προσπαθούσα) κι ανέφερε αυτά τα δυο παράξενα, για μένα,  σουδανέζικα φαγητά. Και τα μεν φούλια έμαθα γρήγορα πως ήταν είδος κουκιά μικρά, αλλά το χούμους μου είχε μείνει. Έμαθα επίσης πως αυτά είναι γενικότερα αραβικά φαγητά κι όχι αποκλειστικά του Σουδάν. Ειδικά το χούμους το είδα και στα κεμπαπτζίδικα της Γερμανίας αν και δεν έτυχε να το δοκιμάσω. Το δοκίμασα όμως στην Αίγυπτο (μας είχαν διάφορα τέτοια συμπληρωματικά στο φαγητό) και το βρήκα ενδιαφέρον, αν και συνταγή δεν είχα, ούτε από τι είναι φτιαγμένο.

Ο καιρός στην Αίγυπτο

Έγραφα προχτές για τον καιρό και τις συνέπειές του στην Ελλάδα. Κι επειδή τις τελευταίες μέρες καμαρώνω ταχτικά για τη βόλτα μου στην Αίγυπτο (θα βάλω κι άλλα εδώ) κι όσοι βλέπουνε τις φωτογραφίες που είμαστε με μπλούζες και μπουφάν με ρωτάνε για το τι καιρό έκανε εκεί, να γράψω σήμερα γι' αυτό προσθέτοντας μερικές σκέψεις μου για το πότε είναι η καλύτερη εποχή για να την επισκεφθεί κανείς. Με μπουφάν ήταν ντυμένοι κι οι ντόπιοι, ούτε εμείς φαινόμασταν πιο άνετοι ούτε αυτοί :) (παραπάνω βραδάκι στο Αλ Χαλίλι).